BROELOF
26, 27, 28 april & 10, 11, 12 mei & 22, 23, 24 november 2019
De grote dag breekt aan, die van os … BROELOF! De mooiste dag van ons leven! Het is ons een eer als jij erbij wilt zijn op één van onze trouwdata: vrijdag 22 t/m zondag 24 november 2019. We gaan het in intieme kring én uitbundig vieren.
Marie en Jacob zijn net getrouwd. En met een nieuw leven samen én een kleine op komst, kan het stel zijn geluk niet op. Maar eerst … het huwelijksfeest! Terwijl de moeder van de bruid het draaiboek én de verhalen voor haar rekening neemt en de moeder van de bruidegom de gasten gastronomisch in de watten legt, loopt de feestavond gesmeerd. Totdat de drank het feest overneemt en de liefde op de proef wordt gesteld, de pure liefde, de verplichte liefde, de verloren liefde, de gemiste liefde, de verzuurde liefde, de gedroomde liefde. Is de ultieme liefde een illusie? En, zeggen we wel wat we echt denken!? Of is de waarheid ook een illusie.
We zullen het zien, maar eerst … het huwelijksfeest … os BROELOF!
Regie en bewerking Hanneke Som | Spel Laura Damoiseaux, Armand Gubbels, Sittah Huntjens, Belinda Hutzemakers, Thea Mourmans, Jacqueline Römers, Susan Rouvroije, Caspar Senden, Gilles van de Wouw | Auteur De Bruiloft van Dirk Tanghe/de Paardenkathedraal (oorspronkelijk Burgermansbruiloft/Bertold Brecht); eigen bewerking en vertaling | Vormgeving Katrin Henss | Licht en geluid Truus van der Donk | Productieteam Bjorn Brouwers, Elfriede Mergelsberg, Roger Pricken, Ruud Smeets, Vivianne van Wijk | Techniek Nightscapes Productions, productieteam de Bron | PR Jacqueline Römers | Website Jonathan Wanders | Facebook Caspar Senden | Grafische vormgeving en fotografie bureau Paul Smeets bno – Banholt | Met dank aan gemeente Eijsden-Margraten – subsidie, Ekkehard van Roosendaal – toneeladvies, Eetcafe Tinus – repeteerlokaal, Mojgan Ghazanfari – advies kapsels en grime, Karen Hofland – naaister trouwjurk, Edward van Kempen – toneelfotografie en iedereen die bij deze productie betrokken is.
Praktische info
Speeldata vrijdag 22 november, zaterdag 23 november, zondag 24 november
Aanvang 20:00 uur (22 en 23 nov) en 15:00 (24 nov)
Aanwezig Kaarten afhalen 15 minuten vóór de voorstelling
Entree €12,50 contant aan kassa, pinnen niet mogelijk
Duur Circa 1,5 uur
Locatie Cultuurhuis Heerlen: Sittarderweg 145
Parkeren bij voorkeur op de eigen parkeerplaats achter het Cultuurhuis
Reserveren is noodzakelijk
In het nieuws
Recensie: Voorstelling geslaagd, missie niet
29 april 2019 – Dagblad de Limburger
Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief?
Als je niks van Toneelgroep de Bron wilt missen, scrol dan naar beneden en schrijf je meteen in voor onze nieuwsbrief. Dan ben je altijd op de hoogte en nooit te laat om te kunnen reserveren. En volg ons op Facebook!
Hamlet
14, 15, 16, 17, 21, 22, 23, 24 september & 3, 10 december 2017
Hamlet, jazeker, de klassieker die De Bron 25 jaar geleden ook op de planken bracht, toen vóór de muur van de eeuwenoude terpkerk St. Brigida in het hart van Noorbeek. Nu speelde de groep het stuk op een andere historische plek aan de rand van het dorp: Kloosterruïne Hoogcruts. En in december in Cultuurhuis Heerlen.
Uniek op vele fronten
Op een unieke locatie, met een unieke bezetting, in een unieke ambiance, in een unieke bewerking én met een unieke tekst van het Shakespeare-juweeltje; de Noorbeekse openluchtproductie Hamlet ging in september 2017 in première.
Hamlet – het verhaal
Hamlet’s vader, de oude koning Hamlet, is vermoord. Er gaan geruchten over de toedracht. Wat moet de jonge Hamlet hiermee? Hamlet twijfelt en kijkt kritisch naar zichzelf en naar de mensen en het leven om hem heen. Zaken die lijken te kloppen, blijken vaak een andere waarheid in huis te hebben. Luisteren we wel naar ons gevoel? En doet ons geweten nog mee, als macht geen middel, maar een doel wordt.
Hedendaagse thematiek
Regisseur Jos Salden veranderde het verhaal ingrijpend en schrijver Theo Keltjens schreef de nieuwe tekst. Waarna de spelers het in hun eigen dialect vertaalden. “De thematiek van Hamlet is tijdloos, maar de vorm mag hedendaagser. Het huidige tijdsgewricht laat immers zien dat de machtsverhoudingen nog altijd verre van ideaal zijn. De macht ligt niet meer alleen in handen van heersers, maar in ónze tijd ook in die van multinationals, banken e.d. We moeten dus, net zoals Hamlet doet, kritisch blijven op alles wat om ons heen gebeurt, en ook op onszelf. Wat doen wij eigenlijk om misstanden aan te pakken?” aldus Salden.
De speelplek
We spelen Hamlet in de kapel van Kloostercomplex Hoogcruts, door brand in 1979 verwoest. In 2011 kocht Stichting het Limburgs Landschap de gebouwen aan en zet sindsdien alles in om de kloosterruïne te consolideren en beleefbaar te maken voor het publiek. Toneelgroep de Bron is vereerd opnieuw in dit rijksmonument te mogen spelen. In 2014 bracht zij er Witlox op de planken, toen in de refter van het vroegere klooster.
De regisseur
Voor regisseur Jos Salden loopt Hamlet als een rode draad door zijn leven. Hij speelde in zijn jonge jaren de titelrol, zette 25 jaar geleden met Toneelgroep de Bron een historische versie van Hamlet neer aan de kerkmuur van de historische kerk van het dorp, en kwam daarna nog steeds niet los van de klassieker van Shakespeare. To be or not to be, dachten regisseur en De Bron nu, we pakken het stuk opnieuw aan en zetten het neer in déze tijd.
De spelers van Hamlet
Toneelgroep De Bron zoekt steeds naar verjonging in de club en heeft dat ook in Hamlet met vijf jongere spelers weer gevonden. En nét zo blij zijn we ook met onze vier rijpere spelers! De cast van Hamlet is een gemêleerd gezelschap van jonge en rijpe, ervaren en mindere ervaren spelers, vertrouwde en verrassende gezichten, vrouwen en (tja, het ís Shakespeare) meer mannen. Wat ze gemeen hebben is dat de spelers allemaal even enthousiast en gedreven zijn.
Na Roger Pricken is Vivianne van Wijk het langst spelende lid van deze spelersgroep. Zij is er al sinds de eindexamenregie van Jos Salden in 1988 bij. Drie spelers, die we vroegen mee te spelen bij de productie Reservoir Dogs, Maarten van Bun, Jacques Maas en Gilles van de Wouw, zijn sindsdien trouw aan de Noorbeekse toneelclub verbonden, waaronder als speler. Jonathan Wanders is sinds Festen aan De Bron gekluisterd. Hij was (in Reservoir Dogs én in Op de Hooge Doorn) genomineerd voor meest opvallende mannelijke kleine rol in Limburg, waarvan hij er eentje verzilverde. Ook bijzonder: Roger Pricken, de enige speler uit de Hamlet van 25 jaar geleden die ook in deze Hamlet aantreedt, doet dat nu samen met dochter Romy. Zij was tijdens de eerste Hamlet nog niet eens geboren. En debutant Caspar Senden zag zijn moeder in de vorige Hamlet ook al niet meespelen, omdat zij toen nét van hem bevallen was. Belinda Hutzemakers tot slot, debuteerde in de vorige productie Huisvrouw naast haar schoonmoeder, en staat nu samen met haar vriend op het toneel. Toneelgroep de Bron, één grote familie. Wij heten je welkom bij onze Hamlet, op een unieke locatie in Noorbeek, met de vertrouwde kracht van het collectief. Kom je kijken, of kom je niet kijken, dát is de vraag!
Auteur originele Hamlet William Shakespeare | Regie en bewerking Jos Salden | Tekst Hamlet van Toneelgroep de Bron Theo Keltjens | Spel Maarten van Bun – Marcellus, Belinda Hutzemakers – Ophelia, Jacques Maas – Horatio, Roger Pricken – Polonius, Romy Pricken – Rosa, Caspar Senden – Laertes, Jonathan Wanders – Hamlet, Gilles van de Wouw – Claudius, Vivianne van Wijk – Gertrude | Avondtechniek Truus van der Donk, Coert Hutzemakers | Creatief Team Belinda Hutzemakers, Coert Hutzemakers, Caspar Senden, Jonathan Wanders | Productieteam Sittah Huntjens, Elfriede Mergelsberg, Thea Mourmans, Susan Rouvroije | Techniek Bjorn Brouwers, Roger Pricken, Ruud Smeets | Verkeersomleiding Jack Wyers | PR Laura Damoiseaux, Jacqueline Römers | Fotografie Edward van Kempen | Met dank aan Stichting het Limburgs Landschap (locatie), Bouwbedrijf Coppes (voorzieningen), gemeente Eijsden-Margraten (projectsubsidie), Opera Zuid (kleding), bureau paul smeets bno – Banholt (grafische vormgeving), Ruud Duijsings (coördinatie verkeerssituatie), Camping “Welkom” (parkeren) en iedereen die bij deze productie betrokken is.
Huisvrouw
September, november 2016 en januari, februari 2017
In Huisvrouw zien we een huisvrouw met een overzichtelijke dagtaak: wachten op de thuiskomst van haar geliefde echtgenoot. Ze laat haar fantasie de vrije loop. Ze droomt zich een weg naar buiten. Totdat de laatste aardappel is geschild en de man om half zes thuis komt.
HUISVROUW VAN DE BRON
In de Noorbeekse Huisvrouw zien we zeven verschillende huisvrouwen, verschillende generaties, maar met hetzelfde verhaal, hetzelfde verlangen, alleen vanuit een ander perspectief. Kirsten Prop vond in het stuk de kracht van de fantasie en was geraakt door deze vrouw die zichzelf meeneemt en vanuit haar vertrouwde omgeving het avontuur zoekt, met haar blender en haar afzuigkap als vertrouwd houvast. Ze droomt, ze zingt, ze lacht, ze huilt, ze werkt, ze wacht en ze reist, ze beleeft de echte vrijheid. De vrijheid te durven dromen en te verlangen.
HUISVROUW VAN ESTHER GERRITSEN
Schrijfster Esther Gerritsen is voor De Bron geen onbekende. In 2007 speelde de groep op een schitterende locatie in de natuur van Noorbeek de voorstelling Gras. In 2001 werd Gerritsen beloond met het Charlotte Köhler Stipendium voor de stukken Gras en Huisvrouw, beide uit 1999. Esther Gerritsen (1972) schreef met ‘Broer’ het boekenweekgeschenk van 2016.
Auteur Esther Gerritsen | Regie Kirsten Prop | Spel Laura Damoiseaux, Sittah Huntjens, Belinda Hutzemakers, Elfriede Mergelsberg, Thea Mourmans, Mayke Roels, Susan Rouvroije | Muziek Imro Moonen | Toneelbeeld, -adviezen, kostuums José Huibers | Zangbegeleiding Gilles van de Wouw | Coaching Nicolas van de Vijver | Avondtechniek Truus van der Donk | PR Jacqueline Römers | Technische ondersteuning Roger Pricken, Ruud Smeets, Vivianne van Wijk | Fotografie Yolanda Pricken, Paul Smeets | Grafische vormgeving/illustratie bureau paul smeets bno – Banholt | Met dank aan Ceryll Aubert, Bianca van Empel, Miriam Hutzemakers, Mariet Roodink, Guillaumine Scheepers-Creusen, Thierry Wilders. Deze productie kwam mede tot stand met steun van SAM Maastricht en Toneelhuis LFA.
VLEISCH
8, 9, 10, 15, 16 en 17 oktober 2015
Een zwarte komedie over twee contactgestoorde antihelden, de concurrentiestrijd met hun voormalige baas én hun vleesgeworden succes.
Toneelgroep de Bron is in de Scandinavische filmwereld van regisseur Anders Thomas Jensen gedoken en heeft het verhaal van de twee geslaagde slagers en hun oud-baas een eigen gezicht gegeven in VLEISCH.
De Bron ging voor deze productie voor de tweede keer enthousiast aan de slag met regisseur Hanneke Som en vormgever Ek van Roosendaal. Zij zetten bij De Bron in 2014 ook al samen hun handtekening onder de Hoogseizoen-voorstelling Witlox. In VLEISCH ziet u bekende gezichten en nieuwe talenten. We spelen op een bijzonder passende locatie in het dal van Mheer.
Wij willen u graag laten zien welk vlees Toneelgroep de Bron in de kuip heeft.
VLEISCH – het verhaal
Egid is een neuroot die zwelgt in zelfmedelijden en bij de lichtste confrontatie heftig transpireert. Partner Sven is zijn tegenpool. Een wietrokende, introverte man die zijn leven leeft, zonder veel ambitie en woorden. De twee werken bij de eigenzinnige slager Lacroix, in het dorp geroemd om zijn voortreffelijke worstjes.
De slagersknechten willen niet langer in Lacroix’s schaduw staan en beginnen hun eigen zaak. De slagerij slaat aan dankzij Egid’s succesrecept. Het hele dorp loopt uit voor de fameuze kipdipjes. Maar er is iets … niet in de haak.
Weurskes hubbe meech ummer gefascineerd. ‘T is toch wel hiel biezoonder um a deer kapot te make en ’t da in z’n eige ingewande te stoppe. Erger da in dieng eige derrem gepropt te weare kin toch neet? Dat is ing va die kling plezeerkes die veer luj hubbe.
Regie Hanneke Som | Spel Armand Gubbels, Sittah Huntjens, Henny Hutzemakers, Thea Mourmans, Romy Pricken, Yolanda Pricken, Edward van Rossum, Marieke Senden, Jonathan Wanders, Gilles van de Wouw, Jack Wyers | Toneelbeeld Ek van Roosendaal | Avondtechniek Truus van der Donk | Decor/techniek Roger Pricken, Ruud Smeets, Bjorn Brouwers | PR Laura Damoiseaux, Jacqueline Römers | Grafische vormgeving bureau paul smeets bno – Banholt | Fotografie Edward van Kempen, Jacqueline Römers | Productieleiding Elfriede Mergelsberg | Met dank aan familie Opreij, Mheer en de slagerijklanten
Op de Hooge Doorn
April en september 2014
Op een heuvel ligt de boerderij van de familie Van Doorn, eenzaam en afgelegen, zwaar verwaarloosd door vader Bèr, die er de kadavers van zijn vee laat wegrotten. Bèr domineert zijn familie met harde hand. Zijn dementerende moeder en zijn drie kinderen dromen van een leven ver weg van deze beklemmende heuvel met zijn verstikkende familiebanden. Eigenlijk is dit alleen nog maar realistisch voor de jongste dochter. Zij staat op punt van trouwen. Doorbreekt zij de spiraal van uitzichtloosheid? En welk kruis draagt de ene generatie Van Doorn op de volgende generatie over?
Eerst Iers, nu Limburgs plattelandsdrama
Toneelgroep de Bron verplaatst het oorspronkelijke verhaal van het Ierse platteland naar het Heuvelland. Over een boerenfamilie die met zichzelf in oorlog is. Een voorstelling die niemand onberoerd zal laten.
Auteur Marina Carr | Regie Jos Salden | Spel Sittah Huntjens, Vivianne van Wijk, Jonathan Wanders, Elfriede Mergelsberg, Gilles van de Wouw, Roger Pricken, Maarten van Bun | Toneelbeeld Rikie Gorissen | Avondtechniek Caspar Senden | Decor/techniek Roger Pricken, Ruud Smeets | PR Laura Damoiseaux, Jacqueline Römers | Grafische vormgeving Jonathan Wanders | Fotografie Edward van Kempen | Met dank aan familie Kallen, Noorbeek
25-jarig jubileum regisseur Jos Salden
Op de Hooge Doorn markeert het 25-jarig jubileum van regisseur Jos Salden. Iets meer dan 25 jaar geleden regisseerde Jos Salden zijn eerste avondvullende voorstelling in Noorbeek. De samenwerking met Jos Salden beviel Toneelgroep de Bron 25 jaar geleden zo goed dat ze samen heel wat mooie producties zijn blijven maken. Van Shakespeare tot komisch volkstoneel, van uitpakken met live muziek en filmbeelden tot sobere gevoelige voorstellingen. Deze variatie in genre en locatie is typerend voor de samenwerking met Jos Salden.
De basisgedachte van waaruit de Bron samen met Jos stukken maken blijft dezelfde. Het stuk moet de spelers raken, op welke manier dan ook. Hierbij gaat de Bron moeilijke thema’s niet uit de weg. En hoe kun je die thema’s beter verwoorden dan in je eigen taal. De taal die je verwerft als kind, die het dichtst bij je gevoel staat.
Het boerendrama is een genre dat al lang op de verlanglijst van Jos en de Bron stond. Het boerendrama gaat het over het gesloten gezin, waarin moeilijkheden een geheim blijven en de buitenstaander niet wordt toegelaten. Op de Hooge Doorn verhaalt over het gezin waarin het kind loyaal blijft aan zijn ouders, ook al is het er niet goed. Weggaan van thuis is soms een onmogelijke stap.
Hoogseizoen verdient dubbelseizoen!
Twee locatiestukken met twee regisseurs in één seizoen. Op de Hooge Doorn en Witlox, werden in april en mei jongstleden met succes op de planken gebracht. En dus is een reprise niet meer dan op haar plek. De groep brengt 2 stukken over de grens die nog niet eerder door een bestaand Nederlands gezelschap gespeeld zijn: Op de Hooge Doorn is een Iers stuk en Witlox is van Belgische huize. Beide stukken passen perfect in de Limburgse klei en worden op Hoogcruts, op een steenworp afstand van elkaar, in het dialect gespeeld.
Hoogseizoen in het Noorbeeks toneelland! Dat wilt u niet missen.
In het nieuws
Recensie Op de Hooge Doorn
12 april 2014 – Dagblad de Limburger
Artikel Toneelgroep de Bron in Klooster Hoogcruts
12 april 2014 – Dagblad de Limburger
Drie nominaties voor twee voorstellingen!
De Bron wint met ‘beste vrouwelijke hoofdrol’
Terugblik april 2014 en jubileumproductie
Jos Salden regisseert 25 jaar bij De Bron
Witlox
Mei en september 2014
‘N VERLATEN FRITUUR
EEN TWEELING
EN ZE WACHTEN…
In hun frituur Witlox wachten de tweelingzussen Fee en Parel al jaren op de Afrikaan Jossip. Ze hebben na de dood van hun moeder en hun barbaarse vader ‘der hond’ alleen nog elkaar. Met fantasieën over zeemeerminnen, het bespieden van dorpsgenoten en het herbeleven van mooie herinneringen, vertellen zij hun verhaal. Jossip, hij komt hen redden. Meh kumper waal?
Doe wets good
dat hie gee miensj geit komme
huj neet
en noets neet
die weite gaar neet dat veer hie nog zeunt
Witlox is een grimmig sprookje met het eigenzinnig taalgebruik van de Vlaming Van de Wijdeven. In het dialect van de bron is het stuk nog even eigenzinnig, herkenbaar, scherp en poëtisch.

Noorbeeks toneel doet klooster herleven
Het Limburgs Landschap heeft Toneelgroep de Bron met Witlox uitgenodigd in de gedeeltelijk gerestaureerde kloosterruïne van Hoogcruts te komen spelen en zo de eerste stap te zetten naar het opnieuw beleefbaar maken van Klooster Hoogcruts. Sinds de hevige brand in 1979 is de plek, die vroeger het hart van de lokale gemeenschap vormde, afgesloten. Stichting Het Limburgs Landschap heeft met steun van velen de ruïne aangekocht met het doel om verder verval te stoppen en uiteindelijk de locatie weer beleefbaar te maken.
Witlox
Grimmig, hoopvol, pijnlijk en verwonderingwekkend. En erpelle!
Auteur Herman van de Wijdeven | Regie Hanneke Som | Spel Susan Rouvroije, Thea Mourmans | Toneelbeeld Ek van Roosendaal | Avondtechniek Joep Akman | Decor/techniek Roger Pricken, Ruud Smeets | PR Laura Damoiseaux, Jacqueline Römers | Grafische vormgeving Paul Smeets | Met dank aan stichting Limburgs Landschap, Edward van Kempen
Hoogseizoen verdient dubbelseizoen!
Twee locatiestukken met twee regisseurs in één seizoen. Op de Hooge Doorn en Witlox, werden in april en mei jongstleden met succes op de planken gebracht. En dus is een reprise niet meer dan op haar plek. De groep brengt 2 stukken over de grens die nog niet eerder door een bestaand Nederlands gezelschap gespeeld zijn: Op de Hooge Doorn is een Iers stuk en Witlox is van Belgische huize. Beide stukken passen perfect in de Limburgse klei en worden op Hoogcruts, op een steenworp afstand van elkaar, in het dialect gespeeld.
Hoogseizoen in het Noorbeeks toneelland! Dat wilt u niet missen.
Reservoir Dogs
April, oktober en november 2012
In 2011-2012 zette Toneelgroep de Bron met regisseur Jos Salden haar tanden in ‘Reservoir Dogs’, de debuutfilm van de Amerikaanse filmregisseur Quentin Tarantino uit 1992, die sindsdien tot de absolute gangster klassiekers wordt gerekend en die wereldwijd een ware cultstatus heeft bereikt. Het bleek een gigantische klus, want volgens traditie koos de Noorbeekse groep niet de gemakkelijkste weg: de combinatie film en toneel in één voorstelling. Op kwalitatief hoog niveau. Dus met semi-professionals op filmgebied. Een filmproductie die naadloos overliep in theater en vice versa: Reservoir Dogs bleek een dure, gedurfde en zeer geslaagde onderneming, met twee reeksen uitverkochte en indrukwekkende avonden in een loods aan de rand van Noorbeek.
Het verhaal
In een leegstaande loods heeft een groep gangsters zich, na een mislukte overval, teruggetrokken. Hier ontrolt zich een spannend en huiveringwekkend verhaal. Wie is de rat, wat doen ze met de gegijzelde agent en overleeft hun maat de schotwond?
Heb jij iemand geraakt?
Een paar agenten.
Geen echte mensen?
Gewoon een paar agenten!

De uitdaging
Geïnspireerd door het geraffineerde verhaal was het voor de regisseur en spelersgroep een uitdaging om de complexe structuur en dynamiek van de film te vertalen naar een voorstelling. De personages en dialogen leenden zich uitstekend voor theater. Maar omdat de Bron trouw wilde blijven aan Tarantino’s scenario koos deze voor de combinatie toneel én film, voor het eerst in de carrière van de toneelgroep overigens. Met filmen en filmacteren deed de groep wel al eerder ervaring op, met de eigen filmproduktie De Valkevallei (1998).
Eerbetoon aan Tarantino
Toneelgroep de Bron, bekend om haar voorstellingen op locatie, vond ook nu een geschikte speelplek buiten de gangbare theaters: een loods. Het verhaal is verplaatst van de VS naar Limburg en de voertaal is overwegend dialect. Verder blijft de voorstelling trouw aan het origineel en is zeker ook een eerbetoon aan Tarantino’s klassieker. Bij de filmbeelden bleef de productie zo veel mogelijk trouw aan het origineel, hetgeen een feest van herkenning opleverde bij Tarantino-fans.
Een mannenstuk
De rollen op toneel (en natuurlijk ook in de film) kwamen op naam van 8 mannelijke spelers uit Noorbeek: Roger Pricken, Ruud Smeets, Jacques Maas, Jonathan Wanders, Gilles van de Wouw, Jacques Wyers en Maarten van Bun. Daarnaast passeerden een twintigtal figuranten de revue in het gefilmde deel van de voorstelling. De spelers Maas, Van de Wouw en Van Bun maakten hiermee met succes hun debuut bij De Bron.
Partners in crime
Voor het filmisch deel van de voorstelling vond De Bron enthousiaste partners in allround coördinator Roy Salden (filmkenner, directeur van filmhuis Heerlen en voormalig medewerker bij ‘Flikken Maastricht’), Billy Reumkens (camera), Stefan Thoolen (licht) en Imro Moonen (geluid). Truus van der Donk nam de avondtechniek voor haar rekening.
Auteur Quentin Tarantino | Regie Jos Salden | TONEEL Spel Roger Pricken, Ruud Smeets, Jacques Maas, Jonathan Wanders, Gilles van de Wouw, Jack Wyers, Maarten van Bun | Licht-/ avondtechniek Truus van der Donk | Techniek Bjorn Brouwers | FILM Spel Roger Pricken, Ruud Smeets, Jacques Maas, Jonathan Wanders, Gilles van de Wouw, Jack Wyers, Jos Salden, André Rojer, Caspar Senden, Imro Moonen | Uitvoerend producent en opnameleiding Roy Salden | Camera Billy Reumkens | Geluid Imro Moonen | Editing Daniel van Hauten | Gaffer Stefan Thoolen, Best Boys | PR Laura Damoiseaux, Jacqueline Römers | Grafische vormgeving Jonathan Wanders | Met dank aan Graanhandel J. Spijkers en alle locatiehouders, figuranten en medewerkers
In het nieuws
Nominatie en prijs
Toneelgroep de Bron werd met haar productie “Reservoir Dogs” genomineerd voor de beste productie van Limburg in het afgelopen toneelseizoen. Daarnaast werd Jonathan Wanders voor zijn rol als Mister Blonde genomineerd voor de beste mannelijke bijrol. Op vrijdag 14 juni 2013 vond in het Munttheater in Weert de uitreiking van “HET MUULKE” plaats. HET MUULKE is de “Oscar” voor het Limburgs amateur toneel. Het is een eer te worden genomineerd. Immers, van meer dan honderd producties worden er slechts vijf genomineerd en een nominatie als speler betekent te zijn gekozen als een van de vijf uit honderden rollen. And the winner is: Jonathan Wanders voor zijn rol als Mister Blonde!
Artikel Dagblad de Limburger
31 maart 2012
Artikel Zondag Nieuws-Maastricht Heuvelland
01 april 2012
Artikel Dagblad de Limburger
10 oktober 2012
Artikel Dagblad de Limburger
23 oktober 2012
De Vagina Monologen
Juni 2008 tot april 2010
Vanaf juni 2008 tot april 2010 reisde de Bron met de voorstelling De Vagina Monologen langs intieme theaters in Limburg: het Lexor Theater in Heerlen, het Pesthuys in Maastricht, Karroessel in Geleen, Garage in Venlo. Al weken voor de geplande speeldata bleken de voorstellingen volgeboekt te zijn, waarop de club besloot, tot 7 keer toe, er weer een nieuwe reeks speeldata aan vast te knopen, vooral in de theaters van Heerlen en Maastricht. Het publiek bleef komen en vraagt ook anno 2014 nog of er geen reprise meer komt van de Noorbeekse versie van De Vagina Monologen.
Mijn vagina is een bloem, een excentrieke tulp, met een diep, vlammend hart, een exquise geur, en zachte, sterke blaadjes.
Opvoering in Amsterdam
Onze dialectproductie was tot in Amsterdam te zien: Op 4 april 2009 reisden we af naar Theater Vrijburcht Amsterdam, een intiem theater aan het IJ met 50 plekjes, net zo intiem als de Limburgse theaters waar we gespeeld hebben. Limburgse Amsterdammers én op en top Amsterdammers wisten ons spel bijzonder te waarderen.
Vrouwenverhalen
De Vagina Monologen (1996) is een toneelstuk van de Amerikaanse schrijfster Eve Ensler. Zij interviewde honderden vrouwen over de hele wereld en verwerkte deze gesprekken tot de indringende reeks Vagina Monologen. Het werden ontroerende, hilarische, komische, aangrijpende en soms schrijnende verhalen. De vagina als bron van nieuw leven, als onbekend gebied, als plek van genot, als object van geweld of als reden van plezier: niets liet Ensler onbespreekbaar. Voor veel vrouwen was het de eerste keer dat zij spraken over hun meest intieme lichaamsdeel. De vagina bleek letterlijk een schaamstreek. Maar als ze eenmaal begonnen te praten, konden ze vaak niet meer ophouden…
Spraakmakend
De voorstelling is over de hele wereld te zien geweest en gold overal als spraakmakend. In 2001 trok ze volle zalen in Nederland en ook hier waren pers en publiek het eens: De Vagina Monologen moest je gezien hebben. Friesland kreeg in 2006 de eer de eerste dialectuitvoering te presenteren en in 2008 bracht toneelgroep De Bron uit Noorbeek in Limburg een dialectversie uit.
Bloemendecor
Ook de Noorbeekse setting was bijzonder, de vijf speelsters vertelden hun verhalen tijdens een avond bloemschikken in een kleurrijk decor van verse, geurende bloemen. De boeketten die zij gedurende de voorstellingen maakten, kregen de vrouwen in het publiek aan het eind van de voorstelling mee naar huis; als eerbetoon aan de vrouw. Immers, iedere vrouw heeft haar eigen verhaal, dat misschien nog wel bijzonderder en aangrijpender was dan de verhalen die wij vertelden.
Auteur Eve Ensler | Regie en bewerking Jos Salden | Spel Laura Damoiseaux, Vivianne van Wijk, Jacqueline Römers, Thea Mourmans, Susan Rouvroije | Toneelbeeld Rikie Gorissen | Avondtechniek Truus van der Donk | Grafische vormgeving Paul Smeets | Fotografie Rien Seip, Rachel Damoiseaux | Met dank aan Bureau Paul Smeets bno
In het nieuws
Nominatie
Op verzoek van de LFA deed de Bron met de Vagina Monologen voor het eerst sinds lange tijd weer mee aan de LFA-jurering voor het Muulke, waarin de beste toneelprestaties in de Limburgse amateurtheaterwereld beloond worden. De Vagina Monologen werden hier genomineerd voor de beste Limburgse voorstelling!
Artikel Dagblad de Limburger
07 maart 2009
Artikel Dagblad de Limburger
19 november 2009